چگونه میتوان اهمالکار بود و در عین حال کارهای مهمی انجام داد؟
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۰۵۷۳۴
یک استاد مشهور فلسفه در دانشگاه استنفورد معتقد است راه جدیدی برای مواجهه با اهمالکاری کشف کرده است، چیزی که خودش آن را «اهمالکاری ساختیافته» نامیده است. در این روش شما فهرستی از کارهایی که بر عهده دارید آماده میکنید، سپس مهمترین کارهایی که در صدر فهرست چشمک میزنند را کنار میگذارید و خودتان را سرگرم کارهای بیاهمیتتری میکنید که در نوعِ خودشان اصلاً هم بیفایده نیستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش عصرایران به نقل از ترجمان علوم انسانی، جان پری،کرونیکل آو هایر اجوکیشن— ماهها قصد نگارش این مقاله را داشتم. سؤال این است که درنهایت چرا حالا این کار را میکنم؟ چون بالاخره وقت آزاد پیدا کردم؟ اینطور نیست. در حال حاضر، برگههای امتحانی تصحیحنشده دارم، یک پروپوزال کمکهزینۀ تحصیلی روی دستم مانده برای بررسی، و باید پیشنویس چند پایاننامه را هم مطالعه کنم.
درواقع کارکردن روی این مقاله راهی است برای انجامندادن همۀ آن کارها. این اساسِ چیزی است که من اهمالکاری ساختیافته۱ مینامم، استراتژی شگفتانگیزی که کشف خودم است و از اهمالکارانْ انسانهایی اثربخش میسازد که تحسین و احترام دیگران را برمیانگیزند، بهخاطر همۀ کارهایی که به سرانجام میرسانند و از زمان خود بهرۀ مفیدی میبرند.
همۀ اهمالکاران کارهایی را که وظیفه دارند انجام دهند به تعویق میاندازند؛ اهمالکاریِ ساختیافته یعنی هنر بهرهگیری از این خصیصۀ بد. نکتۀ کلیدی این است که اهمالکاری به این معنی نیست که مطلقاً کاری انجام نمیشود. بهندرت پیش میآید که اهمالکاران مطلقاً کاری انجام ندهند؛ آنها کارهای حاشیهای مفیدی انجام میدهند، مانند باغبانی یا تراشیدن مداد یا ترسیم نموداری برای چینش فایلها موقعیکه زمان مناسبی پیدا کنند. چرا فرد اهمالکار چنین کارهایی میکند؟ چون انجام این کارها راهی است برای انجامندادن کاری مهمتر.
اگر تمام کارِ برزمینماندۀ همین فرد اهمالکار تراشیدن چند مداد بود، هیچ نیرویی روی زمین نمیتوانست او را به این کار وادار کند. بااینحال، اهمالکار را میتوان به انجام وظایف دشوار، بههنگام و مهمی برانگیخت، بهشرطی که این وظایف راهی باشند برای انجامندادن کارهایی از آن هم مهمتر.
برای بهرهگیری از استراتژی اهمالکاریِ ساختیافته، ابتدا باید وظایف محولۀ خود را به ترتیب اهمیت رتبهبندی کنید، از فوریترین کارها تا کماهمیتترینِ آنها. هرچند که مهمترین وظایف در صدرِ فهرست جای دارند، کارهای مفید دیگری نیز دارید که در ردههای پایینترِ این فهرست قرار میگیرند. انجام این کارها راهی میشود برای انجامندادنِ وظایفی که در ردههای بالاتر جای دارند. با بهرهگیری از این ساختار وظایف، میتوانید شهروند مفیدی شوید. درواقع، اهمالکاران میتوانند بهخاطر انجام انبوهی از کارها اعتبار خاصی کسب کنند، مثل من.
کاملترین نمونۀ اهمالکاری ساختیافته که برایم پیش آمده است وقتی بود که من و همسرم در «سوتو هاوس»، خوابگاهی در دانشگاه استنفورد، استادِ مقیم بودیم. هر روز عصر، بهجای اینکه برگهها را تصحیح کنم، برای ارائۀ درس فردا آماده شوم و کارهای کمیتۀ دانشگاه را انجام دهم، از خانهمان که نزدیک خوابگاه بود بیرون میزدم و به سالن استراحت میرفتم و با ساکنان خوابگاه پینگپنگ بازی میکردم و با آنها در اتاقشان دربارۀ مطالب مختلف گفتوگو میکردم، یا فقط در سالن مینشستم و روزنامه میخواندم. بهخاطر اینکه استاد مقیم فوقالعادهای بودم اعتبار خاصی کسب کردم، یکی از آن استادان نادر در پردیس دانشگاه که با دانشجویان وقت میگذراند و آنها را میشناخت. چه راهکار جالبی: بازی پینگپنگ بهعنوان راهی برای انجامندادن کارهای مهمتر و، درعوض، کسب اعتبار مثل آقای چیپس۲.
اهمالکاران اغلب مسیری کاملاً اشتباه انتخاب میکنند. آنها سعی میکنند تعهدات خود را به حداقل برسانند، با این تصور که اگر کارهای انگشتشماری داشته باشند اهمالکاری را کنار خواهند گذاشت و همان کارهای کم را سامان خواهند بخشید. اما، در این رویکرد، ماهیت اساسیِ فرد اهمالکار نادیده گرفته شده و مهمترین منشأ انگیزهاش از بین رفته است. وظایف معدودی که در این فهرست قرار میگیرند ذاتاً مهمترین وظایف خواهند بود. بنابراین تنها راه طفرهرفتن از آنها انجامندادنشان خواهد بود. پس، با این روش، به فردی تنبل و تنپرور تبدیل خواهید شد، نه انسانی اثربخش.
شاید اینجا میپرسید که: «حالا تکلیف وظایف مهم در صدر فهرست چه میشود؟» باید قبول کنیم که این وظایف احتمالاً مشکلساز خواهند شد.
گام دوم در هنرِ اهمالکاری ساختیافته این است که جنس پروژههای صدر فهرست را درست انتخاب کنید. بهترین پروژهها دو ویژگی دارند: به نظر میرسد ضربالاجل مشخصی دارند (اما درواقع ندارند) و بسیار مهم به نظر میآیند (اما درواقع مهم نیستند). خوشبختانه زندگی مملو از چنین کارهایی است. در دانشگاهها، حجم وسیعی از کارها در این دو مقوله جای میگیرند و مطمئنم که در بیشتر نهادهای دیگر نیز چنین است.
مثلاً آیتمی را که اکنون در صدر فهرست من قرار دارد در نظر بگیرید: تمامکردن یک مقاله برای مجلهای در موضوع فلسفۀ زبان. این کار قرار بود ۱۱ ماه پیش تمام شود. من، برای اینکه راهی برای کارنکردن روی این مقاله پیدا کنم، کارهای مهم بسیار زیادی را به انجام رساندهام. چند ماه پیش که احساس گناه کردم، نامهای به سردبیر نوشتم و مراتب تأسفم را بهخاطر تأخیر زیاد اعلام کردم و گفتم که برای دستبهکارشدن بسیار مصمم هستم. البته نوشتنِ آن نامه نیز راهی بود برای کارنکردن روی مقاله. معلوم شد که درواقع نسبت به دیگران چندان هم از قافله عقب نیستم. حال این مقاله چقدر مهم است؟ نه آنقدر مهم که بالاخره زمانی کاری که از نظرم مهمتر است پیش نمیآید. پس آنگاه دست به کار میشوم.
میخواهم موقعیت مشابهی را که تابستان گذشته برایم پیش آمد تعریف کنم. در اوایل ژوئن، از موعدِ فرمهای سفارش کتاب برای کلاسی که برای پاییز برنامهریزی شده بود گذشته بود. در ماه ژوئیه، بهراحتی میشد این کار را وظیفهای مهم با ضربالاجل فوری در نظر گرفت. (برای اهمالکاران، ضربالاجلِ کارْ یک یا دو هفته پس از موعدِ انجام شروع میشود). تقریباً هر روز منشی گروه آموزشی به من یادآوری میکرد؛ گاهی دانشجویان از من میپرسیدند قرار است چه کتابی بخوانیم؛ درحالیکه هفتهها فرم خالی سفارش درست وسط میز کارم جا خوش کرده بود. این کار در فهرست من تقریباً در صدر بود و مایۀ زحمتم میشد، و به من انگیزه میداد تا کارهای مفید دیگر اما ظاهراً کماهمیتتری انجام دهم. درواقع، میدانستم که کتابفروشیها از قبل سرشان بهشدت با فرمهایی شلوغ شده که غیراهمالکاران ارسال کردهاند. میدانستم که میتوانستم فرمهایم را اواسط تابستان تحویل دهم و در آن صورت اوضاع مرتب میشد. فقط لازم بود کتابهای مشهوری از ناشرانی کارآمد سفارش دهم. اما، در اوایل اوت، کاری دیگر و بهظاهر مهمتر را قبول کردم و درنهایت درمورد پرکردن فرم سفارش کتاب روانم راحت شد، چون راهی شد برای انجامندادن این وظیفۀ جدید.
اینجا ممکن است خوانندۀ نکتهسنج احساس کند که اهمالکاری ساختیافته تا حدی مستلزم خودفریبی است، چون درحقیقت فرد پیوسته در حال ارتکاب نوعی کلاهبرداری هرمی روی خودش است. دقیقاً. شخص باید بتواند اهمیتِ اغراقآمیز و ضربالاجلِ غیرواقعیِ وظایف را به رسمیت بشناسد و با این احساس که مهم و ضروریاند خود را متعهد به انجام آنها کند. بهاینترتیب راه برای انجام کارهای مختلفِ ظاهراً غیرضروریتر اما کاملاً دستیافتنیتر هموار میشود. باید گفت تقریباً همۀ اهمالکاران دراصل مهارت شگرفی در خودفریبی دارند. پس چه چیزی میتواند شریفتر باشد از بهرهگیری از یک نقیصۀ شخصیتی برای جبران آثار بد نقیصهای دیگر؟
فصلنامۀ ترجمان چیست، چه محتوایی دارد، و چرا بهتر است اشتراک سالانۀ آن را بخرید؟
فصلنامۀ ترجمان شامل ترجمۀ تازهترین حرفهای دنیای علم و فلسفه، تاریخ و سیاست، اقتصاد و جامعه و ادبیات و هنر است که از بیش از ۱۰۰ منبع معتبر و بهروز انتخاب میشوند. مجلات و وبسایتهایی نظیر نیویورک تایمز، گاردین، آتلانتیک و نیویورکر در زمرۀ این منابعاند. مطالب فصلنامه در ۴ بخش نوشتار، گفتوگو، بررسی کتاب، و پروندۀ اختصاصی قرار میگیرند. گزیدهای از بهترین مطالب وبسایت ترجمان همراه با مطالبی جدید و اختصاصی، شامل پروندههای موضوعی، در ابتدای هر فصل در قالب «فصلنامۀ ترجمان علوم انسانی» منتشر میشوند. تاکنون به موضوعاتی نظیر «اهمالکاری»، «تنهایی»، «سفر»، «خودیاری»، «سلبریتیها» و نظایر آن پرداختهایم.
فصلنامۀ ترجمان در کتابفروشیها، دکههای روزنامهفروشی و فروشگاه اینترنتی ترجمان بهصورت تک شماره به فروش میرسد اما شما میتوانید با خرید اشتراک سالانۀ فصلنامۀ ترجمان (شامل ۴ شماره)، علاوه بر بهرهمندی از تخفیف نقدی، از مزایای دیگری مانند ارسال رایگان و دریافت یک کتاب بهعنوان هدیه برخوردار شوید. فصلنامه برای مشترکان زودتر از توزیع عمومی ارسال میشود و در صورتیکه فصلنامه آسیب ببیند بدون هیچ شرط یا هزینۀ اضافی آن را تعویض خواهیم کرد. ضمناً هر وقت بخواهید میتوانید اشتراکتان را لغو کنید و مابقی مبلغ پرداختی را دریافت کنید.
پینوشتها:
• این مطلب در تاریخ ۲۳ فوریۀ ۱۹۹۶ با عنوان «How to Procrastinate and Still Get Things Done» در شمارۀ فوریۀ ۱۹۹۶ مجلۀ کرانیکل آو هایر اجوکیشن منتشر شده و سپس روی وبسایت این مجله نیز بارگذاری شده است و برای نخستینبار با عنوان «چگونه میتوان اهمالکار بود و در عین حال کارهای مهمی انجام داد؟» در پروندهٔ اختصاصی هفتمین شمارۀ فصلنامۀ ترجمان علوم انسانی با ترجمۀ مجتبی هاتف منتشر شده است. وب سایت ترجمان آن را در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۴۰۰با همان عنوان منتشر کرده است.
•• جان پری (John Perry) استاد بازنشستۀ فلسفه در دانشگاه استنفورد است. حیطۀ تخصصی کار او فلسفۀ ذهن و فلسفۀ زبان است اما مشهورترین کتاب او هنر اهمالکاری: راهنمایی برای دستدستکردنِ مؤثر (The Art of Procrastination: A Guide to Effective Dawdling) نام دارد که بر اساس همین یادداشت نوشته شده است.
[۱] structured procrastination
[۲] آقای چیپس اسم معلمی محبوب است در داستان خداحافظ آقای چیپس اثر جیمز هیلتون نویسندۀ انگلیسی [مترجم].
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: برای انجام ندادن فصلنامۀ ترجمان بهره گیری اهمال کاران کارهای مهم اهمال کار ضرب الاجل صدر فهرست مهم ترین وب سایت مهم تر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۰۵۷۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عملیات وعده صادق از یک جنگ خانمان سوز جلوگیری کرد
به گزارش خبرنگار مهر، امیر سرتیپ دوم حسین مسلمی عصر چهارشنبه در نشست علمی تحلیلی و تبیینی روند تغییرات ژئوپولتیک منطقه غرب آسیا ناشی از عملیات وعده صادق و اقدامات دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران که در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج برگزار شد، گفت: نظم نوین جهانی هر بار تغییر شکل میدهد اما بر اساس آنچه توسط بوش و کلینتون مطرح شد، نگاه این بود که همه امور در دست یک کشور باشد و آمریکا خود را بدین منظور معرفی کرده بود.
وی مطرح کرد: در عرصه راهبردی نظر و فرمان فرمانده معظم کل قوا این بود که نقش ایران در نظم نوین جهانی تبیین شود و منفعل نباشیم که روی این موضوع کار و کارگروههای متعددی برای تبیین نقش جمهوری اسلامی ایران در نظم نوین جهانی تشکیل شد.
امیر مسلمی عنوان کرد: شفافیت عملکرد در مسائل حقوق و روابط بین الملل، قانونگرایی، مسؤولیت پذیری در برابر محیط زیست، بحران جهانی و منطقهای، غذا و دارو، منابع و انرژی و …، بهره برداری عادلانه از منابع سرزمینی مبتنی بر حقوق و کرامت ملتها و پایبندی به منع بکارگیری صلاحهای هستهای، جنگ افروزی، حمایت از تروریسم و به کار بردن تسلیحات و تحقیقات در حوزه شیمیایی و میکروبی از جمله ویژگیهای نظم نوین جهانی در اندیشه رهبر معظم انقلاب اسلامی به شمار میروند.
وی با تاکید بر اینکه اگر کشوری روی آمادگی و تاب آوری خود کار کند، بازدارندگی اش نیز افزایش مییابد و با بیان اینکه در جنگ شناختی محدودیتی وجود ندارد، عنوان کرد: جنبه بازدارندگی یعنی برداشت دشمن از توان رزمی و مقابله ما که این توان رزمی موجب میشود دشمن دست به اقدام خصمانهای علیه مواضع ما نزند و موضع گیری خصمانه نداشته باشد که این امر مهمترین رویکرد هر اقدام نظامی قبل از جنگ است و کشور تلاش میکند خود را به سطح بازدارندگی قابل قبولی برساند.
آمادگی و برتری شناختی ایران مورد هدف دشمن است
رئیس پژوهشگاه جنگ دانشکده فرماندهی و ستاد ارتش جمهوری اسلامی ایران با اشاره به اصول بازدارندگی برشمرد و خاطرنشان کرد: هیچ مجمع بین المللی نتوانست ایران را در زمینه عملیات وعده صادق محکوم کند زیرا اقدام متقابلی در پاسخ به یک حمله انجام شد. در مجامع کشورهای حامی رژیم صهیونیستی سعی کردند ابهام سازی کنند اما مجامع بین المللی و مردم آن کشورها این اقدام را قبول داشتند و اقناع شدند که باید انجام میشد.
وی با تاکید بر اینکه در شرایط بین المللی نمیتوان ریسک کرد و محاسبات باید دقیق انجام شود، مطرح کرد: از جمله روشهای بازدارندگی میتوان به ارعاب و تهدید، ائتلاف یا اجماع سازی، امتیازدهی و مشارکت دهی و اعتمادسازی اشاره کرد. وقتی میگویند ایران خویشتن داری کند یعنی حق انتقام و پاسخ را به آن دادهاند اما زمانی راه دارد که از حق خود بگذریم که کشور مقابل نسبت به اشتباه مرتکب شده متنبه شده و مورد بازخواست بین المللی قرار گرفته باشد اما سازمان ملل متحد چشم و گوش خود را بست.
رئیس پژوهشگاه جنگ دانشکده فرماندهی و ستاد ارتش جمهوری اسلامی ایران با بیان اینکه وقتی در این زمینه هیچ بیانیهای صادر نشد، رهبر معظم انقلاب صراحتاً اعلام کردند که باید پاسخ متجاوز را بدهیم، بر ضرورت جهاد تبیین در این زمینه تاکید و خاطرنشان کرد: آنچه در این رابطه در فضای رسانهای و شبکههای اجتماعی منتشر و بازنشر داده میشود، در قالب یک سناریوی جنگ شناختی است و دشمن قصد دارد آمادگی شناختی و برتری شناختی جمهوری اسلامی ایران را مورد هدف قرار دهد.
امیر مسلمی با اشاره به اینکه در این راستا وظیفه نهادهای دفاعی و نظامی توضیح در خصوص علت این تنبیه و پاسخ است، تصریح کرد: عملیات وعده صادق از یک جنگ خانمان سوز جلوگیری کرد. در بحث ژئواکونومیک باید پیش بینی کنیم که اگر دشمن جریح شود و بخواهد پاسخ بیشتری بدهد، اقتصاد ما باید تاب آور باشد که در این راستا رهبر معظم انقلاب موضوع مشارکت اقتصادی را مطرح کردند. امروز به برکت دانش، شناخت و مسائلی که در دانشگاهها مطرح میشود، دیپلماسی ما نسبت به سالهای اول جنگ قویتر است.
نگهداری از توان بازدارندگی ایران دشوارتر شده است
وی با اشاره به هشت سال جنگ تحمیلی و دوران دفاع مقدس توضیح داد: اگر سازمانها و نهادهای بین المللی در آن زمان کار خود را به خوبی انجام میدادند، نهایتاً ظرف مدت سه تا چهار ماه جنگ به پایان میرسید اما نهادهای بین المللی مدافع کشورهای مورد هدف نیستند و هرچه غرب به آنها دیکته کند را با قدرت انجام میدهند، تا جایی که حتی در آن زمان اعلام نکرد که ایران مورد تجاوز قرار گرفته است و هنوز هم پس از سالها آن را در هالهای از ابهام مطرح میکند.
امیر مسلمی با اشاره به اینکه عملیات طوفان الاقصی به کشورها در عادی سازی روابطشان با اسرائیل تلنگر زد، بیان کرد: اسرائیل تهدیداتی را نسبت به ما دنبال میکند اما در زمینه عملیات زمینی به شدت ضعیف است و فقط عملیات هوایی را به پشتوانه آمریکا به خوبی انجام میدهد. در مدیریت غیرنظامی نیز در مواقعی که عملکرد خوب است سیاه نمایی و انکار میکند و اگر ضعیف باشد آن را ترویج میدهد. محاسبات بازی توان بازدارندگی ایران را به این رژیم و حامیانش نشان داد.
رئیس پژوهشگاه جنگ دانشکده فرماندهی و ستاد ارتش جمهوری اسلامی ایران در پایان اظهار کرد: نگهداری این توان بازدارندگی از این پس کار دشوارتری است زیرا یک برگه رو شده است که باید ترمیم شود و ارتقا و توسعه یابد تا به نقاط ضعف و احتمالاً تهدیدات جدید پاسخ داده شود چراکه قطعاً در برابر این توانمندیهای نظامی و دفاعی، رژیم غاصب صهیونیستی نیز بیکار نمینشیند و توان خود را افزایش میدهد.
کد خبر 6100872